To se ne wrati…

Rozmaitości 3 Minutes

CZYLI – ZAGUBIENI W RZECZACH.

CZYLI – NAMAWIANIE DO ZROBIENIA PORZĄDKU.

                                         Dziś ułożę stosy

                    do powstania których przyczyniłam się sama

                                       biorąc udział w życiu.

RZECZY

Są takie rzeczy, których w zasadzie nie ma, choć były.

Po prostu i najzwyczajniej już się przedawniły

i nie ma się co dziwić, czy też wpadać w smutki,

bo żywot większości rzeczy powinien być krótki.

  • WEŹMY NA PRZYKŁAD TAKIE CHUSTKI…
  • CZY JEST KTOŚ, KTO JESZCZE UŻYWA TAKICH PIĘKNYCH CHUSTEK DO NOSA?
  • A KIEDYŚ TAKI KOMPLET NIEKTÓRZY PANOWIE DOSTAWALI OD MIKOŁAJA!

Czy są na przykład jeszcze w sprzedaży TETROWE PIELUCHY? Rany Julek, śmieszne pytanie! Mam takie trzy i owszem, użyłam jednej z nich kilka razy do odsączania domowego twarogu. Do swojej dawnej roli JUŻ NIE WRÓCĄ.

Nieco inaczej może wyglądać sprawa przedawnionych torebek. Znając czasem dziwną kolej losu może ni stąd, ni zowąd wrócić moda na taką wielokieszeniową skórzaną „włoszkę,” więc schowałam w czeluściach szafy, ale już na tę drugą szkolną „listonoszkę” chyba nikt nie będzie miał nigdy ochoty – ciężka jest nawet z pustym wnętrzem. Trzecia torba (ta na złotym stoliku) przywieziona aż z Francji przez pewną mamę dla syna była przez wiele lat wspaniałą torbą szkolną, a kolejne lata spędziła wisząc na ramieniu pewnej kobiety i ochoczo chodząc z nią nad różne wody – służyła jako torba wędkarska. Poszła już, niestety, na przemiał. Sami widzicie, że przeszła swoje i ma prawo odejść. I JUŻ NIE WRÓCI.

Czy należy trzymać z innych, niż sentymentalne względów takie rzeczy jak:

  • NAPARSTKI
  • ILE OSÓB NIGDY ICH NIE WIDZIAŁO?

TO się wtykało na palec (chyba środkowy) przy ręcznym szyciu cięższych kiecek z grubszych materiałów, była to osłona przed zdradliwą igłą, której koniec z uszkiem wbijał się czasem w palce. I TO SE NE WRATI.

Nie wrócą też do domów takie drobiazgi jak chociażby:

  • PLACEK CZEKOLADOWY?
  • PASZTET WĄTROBOWY?
  • TO LASKA LAKOWA

Rozgrzewało się (np. nad świecą) koniec i kapiącym lakiem pieczętowało się listy i dokumenty, a czasem korki butelek z przetworami. Może on jeszcze gdzieś jest używany, ale do naszego, domowego użytku JUŻ NIE WRÓCI.

A takie długopisy? Ciężkie, grubaśne, o wkładach różnej grubości, których czasem nie można było dokupić – założę się, że w wielu domach turlają się jeszcze w różnych szufladach i jakoś nie można ich wywalić. Wyrzućmy je wreszcie! One, podobnie jak pióra wieczne z nabojami atramentu i ze skrobiącą papier stalówką JUŻ NIE WRÓCĄ! No…jeden…dwa na pamiątkę…..

I kolejny przykład czegoś, co jeśli jeszcze będzie funkcjonować, to tylko w domach sentymentalnych zbieraczy i fanów rzeczy przedawnionych, chociaż i w tę możliwość trochę wątpię. Patałętają się jeszcze w waszych domach takie płyty? JUŻ NIE WRÓCĄ.

A takie cóś? Po co to stoi? Przeminęło i SE NE WRATI…

I nie ma co błagać niebios o lepszy dla rzeczy los.

NA STOS z nimi, na STOS, NA STOS.

Oj, chyba się! zagalopowałam !

Oczywiście, nie musicie niczego takiego robić, trzymajcie to, co chcecie w Waszych domach, piwnicach, szafach, szufladkach, półkach, pawlaczach, spiżarniach i schowkach, ale przychodzi moment…..

Napisane przez kryzab

Siedzi baba przy parapecie, ogląda świat i o nim plecie.

Opublikowano

21 myśli na temat “To se ne wrati…”

  4. A mnie na „stare” lata zaczynają się podobać takie oldskulowe rzeczy i żałuję, że tylu ich się z domu pozbyłam, nawet, jeśli byłyby dzisiaj trochę bezużyteczne. I wzruszyłam się na widok tych trzech płyt dla dzieci, bo ich w dzieciństwie namiętnie słuchałam. Ta okładka „Śpiącej Królewny” – przepiękna.

    Polubione przez 1 osoba

    Odpowiedz

  6. Używam nadal wiecznych piór (takich z atramentem), chysteczek mam całą masę, choć nie używam), płyty gramofonowe też się znajda, a torebek się pozbyłam, zostawiłam kilka na różne okazje. Dobrze, że robisz porządki, ja też próbuję, choć to niełatwe 🙂 Całuski

    Polubione przez 1 osoba

    Odpowiedz

  7. Winyle mam i słucham, żałuję, że nie ostały mi się bajki dla dzieci, bo to jednak zdrowiej nieco, niźli przed monitorem XD Tetry zdane dla malucha koleżanki, do posiadania reszty się nie przyznaję… Ale tak naparstków się pozbyć? A jak będą miały wartość muzealną?

    Polubione przez 1 osoba

    Odpowiedz

    1. O, nie, o, nie, nie pozbyłam się naparstków – to był tylko przykład czegoś, co odeszło i dziś nie jest już potrzebne. Została wartość sentymentalna. Płyty tez nadal kurzą się na półkach. Cóż….

      Polubienie

      Odpowiedz

Dodaj komentarz