Miało być wczoraj!!

Zapomniałam, zapomniałam.zapomniałam! Ten dzień był wczoraj, właśnie 25-go listopada, kiedy wszystkie pluszowate niedźwiedzie obchodziły swoje święto. Nie odpuszczę, muszę kolejny raz zaznaczyć, że to święto, ten dzień jest szalenie ważny dla wszystkich, tak ważny jak ważny był kiedyś wasz PLUSZOWY MIŚ. Nic nowego nie wymyślę, więc przytaczam dawną rymowankę

Mili Państwo,

Mam pytanie, aktualne właśnie dzisiaj

( nie spodziewam się od Państwa odpowiedzi):

Czy jest ktoś, kto NIGDY nie miał Pluszowego Misia?

Czy u wszystkich stary MIŚ gdzieś w kącie siedzi?

Smutny trochę, bo już minął czas, niestety,

gdy wskakiwał wieczorami wam do łóżka,

a wy, żale, tajemnice i sekrety

szeptaliście mu cichutko wprost do

uszka.

W dzień, targany był za uszy, (co się zdarza!)

i ciągnięty po podłodze ( łapki zszyte!),

był pacjentem, gdy bawiłeś się w lekarza

i znieść musiał, och, zastrzyki w brzuszek

wbite.

A gdy przyszedł dzień ponury, a z nim

smutki,

czy noc zła, a razem z nią sny – ciemne cienie,

przytulałeś MISIA, bo choć był malutki

dawał ciepło, miłość, oraz pocieszenie.

Jeśli nigdy sam nie miałeś pluszowego misia,

nie jest ważne, czy masz sześć, czy sześćdziesiąt lat,

kup go, przytul, jak najszybciej, choćby dzisiaj,

gdy obchodzi ŚWIĘTO MISIA cały świat.

Bezlitosna bezlistność listopada

Jesienna sesja ogródkowa

Traci jesień na starość rumieńce,

brązowieją pokurczone liście.

Czy to brzoza? Klon? Dziwne odmieńce?

A spadając, szepczą uroczyście..

I choć oznak starości jest wiele:

kruchość, uwiąd, czy też inne zmory

to, przyznajcie, drodzy przyjaciele:

Pierwsze -bledną nam życia kolory.

**Niektórzy tracą liście, ale nadal utrzymują owoce swego życia**

**Dłużej posiedzę, bo tu coś mnie otula**

I bliżej, coraz bliżej wielka, listopadowa pustka

Jaka pustka? Jaka pustka? Właśnie przed chwilą wyszłam i zobaczyłam, że coś pobłyskuje na biało, więc cyk, cyk – fotka ( bo te powyżej są z 13-go listopada) i wam przedstawiam BIEL. Nie mam pewności, nie widziałam go od dawna, ale czy to może być PIERWSZY ŚNIEG? Bo dawno, dawno temu, te śniegi były trochę inne, ale pamięć już nie ta…

Leśne pamiątki

Piękne nasze polskie lasy, jakże piękne! Nasze bogactwo narodowe, nasza duma, nasze zbiorniki dobrego powietrza, miękkich mchów i drewna, drewna, drewna na nasze przyszłe stoły, ławki, a może, a nawet kredensy jakieś!! Kochamy nasze lasy z serca całego, włóczymy się po nich, spacerujemy, biegamy, zbieramy tu jagódki okrąglutkie i granatowe, tam, na polankach poziomki słońcem pachnące, tu borówki wytrawne i czerwone, a gdzieniegdzie pyszne grzybki na naszą polską wigilię, czasem nawet sromotnika upolujemy. Męczymy się, grzejemy. pocimy, czasem denerwujemy, bo jakieś, kurde, ścierwo bzyczące za nami się ugania i gryzie, i pić się chce, i coś by się zjadło…ale Polak obeznany i zawsze ma ze sobą to, co potrzebne, niezbędne, konieczne do przeżycia w lesie naszym, polskim, kochanym, pięknym! Patrioto, Polaku, Bracie, dziś właśnie na krótkim spacerze dwa dni po Święcie Naszym Narodowym zebrałam po tobie parę pamiątek. I sił już mam za mało do dopisania tu czegoś miłego, a co dopiero zrymowanego.

I tu niczego nie rozumiem! Ktoś szedł i mielił thibo ząbkami, czy po prostu sobie żuł już zmieloną?

Z jakiego obszaru pochodzą te znaleziska? No, cóż krążyłam po „liściowiskach” w kółko, na przestrzeni około 50 metrów kwadratowych. Dalej bałam się już zapuścić, bo nie miałam kolejnej siatki na te wspaniałe łupy.

Ziuta, Lusia i dyspensa.

ZIUTA i LUSIA sąsiadki z bloku już tu u mnie bywały i zawsze dzieliły się jakimiś przemyśleniami, czy opiniami. Dziś też Lusia wpadła do Ziuty na kawę…

-Hej Ziuta, przybywam z dobrą nowiną!

-Co się stało? Koniec z wojnami na świecie??

-Żarty sobie stroisz Ziuta, czy co? Poważnie myślisz, że ze mnie pierwsza, lepsza naiwniaczka, co życia nie zna ? Od kiedy się znamy Ziutka, no?

-Długo, kochana,długo, gadaj w czym rzecz, a ja wstawię wrzątek na kawkę.

-Chyba wodę na kawkę?

Luśka, co ty taka drobiazgowa dziś jesteś, fanka Profesora Miodka z ciebie się robi, czy co?

-A kto to, Ziutka, znajomy jakiś? Ale słuchaj, Biskup zezwolił Polakom na jedzenie mięska w ten piątek,wiesz, na to święto, co przypada na jedenastego listopada, niezależności chyba…

-Luśka, Matko Boska, zależni jesteśmy i zawsze będziemy, a to Lusieńko, to święto odzyskania niepodległości!! I pokaż, gdzieś to widziała, to przekażę też Kasi Szymanek, wiesz, tej z dołu, bo pamiętasz chyba, że mnie już dziś akurat to nie dotyczy, tylko pozwolę sobie wspomnieć, że to jedzenie mięsa w piątki było jednym z moich ulubionych grzechów, taki wiesz, łatwy do przekazania. No, gdzie to masz?

-Sama zobacz, Ziuta czarno na białym napisali….

-Luśka czytaj uważnie, kochana, bo ta dyspensa dotyczy dwóch diecezji tylko: krakowskiej i tarnowskiej, jacyś wybrani chyba…

-To tu u nas bym zgrzeszyła, gdybym tak zjadła, co? Może i tu zezwolą, a co z piwem, Ziuta, czy dyspensa dotyczy też alkoholu?

-Co z ciebie za katoliczka! Luśka! Żeby mogła być dyspensa od alkoholu, to najpierw powinien być pokutny zakaz jego spożywania, a takiego nie ma.

-A może taki by się przydał, Ziuta, co? W każdy piątek, albo i….

-LUSIAAAA!