Zatańcz ze mną.

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ TAŃCA – 29 kwiecień

TANIEC – to wg Wikipedii – „Układ rytmicznych ruchów ciała powstających spontanicznie pod wpływem bodźców emocjonalnych, lub świadomie wyrażających pewne stany psychiczne skoordynowane z muzyką”.

Zatem, główne elementy tańca to ruch i rytm. Można tylko domniemywać, Drodzy Państwo kiedy, jak i pod wpływem czego człowiek zaczął tańczyć. Czy sprowokował to szum wiatru w dawnych paprociach, gwizdy i świergoty ówczesnych ptaków, widok tanecznych wygibasów godowych u innych zwierząt, pomrukiwanie współplemieńców, a może rytm własnego serca ?

Faktem jest, że w świecie współczesnym istnieje około czterdziestu nazwanych odmian tańca towarzyskiego. Tylko kilka z nich otrzymało status tańca turniejowego, (walc, tango, foxtrot, rumba, samba, jive, quickstep, cha-cha i pasodoble) reszta to tzw. tańce użytkowe, stanowiące wspaniałą mieszankę różnych stylów, kroków i rytmów.

Popatrzmy chociażby na takie boogie-woogie:

A mnie dziś zwłaszcza strasznie złości,

brak mojej dawnej gotowości

do wszelkich tańców.

Nawet, gdy szepcę memu ciału:

Chodź, zatańczymy, tak pomału,

bez skoków, bez łamańców,

to ciało nadal tkwi w uporze

i głośno krzyczy, że nie może.

Wejść na You Tuba – żadna sztuka.

Siadam, starszych tancerzy szukam,

jak znajdę, to zobaczę.

Są !!

Widząc, że inni jeszcze mogą,

me ciało, tupiąc jedną nogą

zatańczyło mi raptem cza-czę.

Wg. Paulo Coelho: „ O tańcu nie da się pisać, (…) taniec trzeba tańczyć”, a ponieważ jak orzekł Wolter: „Czytajmy i tańczmy, te dwie rozrywki nigdy nie zaszkodzą światu”- to ZATAŃCZMY, zwłaszcza dziś. Staram się co roku przypomnieć wszystkim, że taniec jest jednym z najradośniejszych ćwiczeń ruchowych – nawet wtedy, kiedy możemy go wykonywać już w bardzo ograniczony sposób.

Panowie i Panie wstańmy, odsuńmy krzesło, zastopujmy to, co właśnie oglądacie i zatańczmy, chociaż przez minutę. Podsyłam Wam tylko kilka przykładowych tańców, które sama za chwilę wypróbuję i oznajmiam, że świadomie ominęłam dziś temat tańca ludowego (patrz: Zespół „MAZOWSZE”)

WALC I TANGO ( Jeśli ktoś przypuszczał, że młodzież w ogóle nie zna tych tańców to się mylił.)

ŻYWIOŁ ROCK AND ROLLA I MAMBO ( taka rumba z Kuby)

Zdaniem filmowego „ZORBY” : ” JEŚLI CHCESZ ULŻYĆ SWEMU SERCU – ZATAŃCZ”

BLUES SWING (taniec wywodzący się z jazzu) DLA STARSZYCH

i jeszcze dla dzieci po prostu TWIST:

OK – idę potańczyć i mam nadzieję, że wrócę cała.

Dyktando 1 – „CH”i „H”

KARYGODNE, CO NIE??!

Jeżeli już wykluczono u waszych pociech dysortografię, dysleksję, dysgrafię oraz ewentualne, inne obiektywne przyczyny, które utrudniają dziecku poprawne pisanie – nie pozostaje nic innego jak domowe dyktando. Ćwiczenie czyni mistrza. Różne są teksty dyktand, ale wszystkie, które kiedyś używałam torturując własne dzieciaki pisaniem były dosyć nudne. Może ułóżcie sami kilka z nich? Jeśli nawet będą zwariowane i odrobinę bezsensowne, to może będzie w nich jakiś element zabawy i nasze latorośle łatwiej zniosą tę katorgę pisania dyktand.

Zresztą, po chwili zastanowienia możecie stwierdzić, że w dzisiejszym świecie relacji „pisanej” zaroiło się od prostych, krótkich, zwięzłych i w sumie łatwych do opanowania słownych komunikatów i w ogóle nie należy przejmować się czymś takim jak ortografia!?? Bo, między Bogiem a prawdą (było takie powiedzenie) – gdzie właściwie współczesny człowiek używa pisma jako takiego? Wypełnia pity, wyśle pozdrowienia z wycieczki do Ekwadoru, lub z Madrytu, życzenia świąteczne z krótkimi życzeniami? Coś więcej? A jeżeli ktoś już zechce się rozpustnie rozpisać na jakiś temat– ma mnóstwo podpowiedzi w sieci.

Dla tych, którzy jednak chcą spróbować tej formy ćwiczeń przedstawiam propozycje dyktanda na „H” i „CH.” Inne kiedy indziej.