Dzień Polskiej Żywności – 25 Sierpień

W 2013 roku z inicjatywy twórców Ogólnopolskiego Programu Promocyjnego „DOCEŃ POLSKIE” – dzień 25 Sierpnia ogłoszono jako „Święto” Polskiej Żywności. Dzień ten stanowi przede wszystkim doskonały pretekst do przypomnienia sobie o zaletach rodzimych wyrobów kulinarnych.

Mamy kolejny powód do szczerej radości,

spędźmy, proszę, te chwile zupełnie beztrosko –

DZISIAJ bowiem jest ŚWIĘTO POLSKIEJ ŻYWNOŚCI,

a wszystko, co pyszne, jest od ciebie, Polsko.

Polskie Pierogi były już w tym blogu,

więc dziś może schabik plus polska kapusta,

(bo kotleciki z polskich świń, dzięki Bogu,

zaspakajają prawie wszystkie gusta).

W tym dniu niech nikt z was już dłużej nie pości,

wnieście zatem brytfanny z polskim kurczaczkiem,

raz, dwa, trzy – zaproście w polskie progi gości

I zaserwujcie ptaszka z polskim ziemniaczkiem.

Może być (byle polska) kiełbaska z grilla,

kark, polska kaszanka i polskie serdelki.

Jedzmy, jedzmy, bo zbliża się ważna chwila –

w której podadzą piwka polskiego kufelki.

Wypijmy. Na zdrowie, te polskie dwa, szybkie,

I przegryźmy ukiszonym ogóreczkiem,

(albo polskim, zamarynowanym grzybkiem)

uśmiechając się do siebie choć troszeczkę.

A na deserek niech nam się przyśni

pachnący dziko dżem z porzeczek,

lub garstka polskich, kwaśnych wiśni,

bo dziś nie będzie włoskich ciasteczek.

Z okazji…Światowego Dnia Komara – 20 Sierpień

W roku 1897 sir Ronald Ross – Brytyjczyk odkrył, że paskudna choroba – malaria, dziesiątkująca jego rodaków w koloniach, jest roznoszona przez samice (!) komara. Dzień Komara ma upowszechniać tę wiedzę, co miało i ma ułatwić zabiegi zapobiegawcze. U nas, samice komarów na razie malarii nie roznoszą, ale kto wie?

No, sytuacja jest nie do wytrzymania !!!

Wiecie, że we wszystkich krajowych obradach

i w tych ważnych, które często trwają nocą,

nie debatowano dotąd o OWADACH?

A to ważne, co podkreślam z całą mocą.

Polska ma być krajem wolnym od robaków,

od pluskiewek, karaluchów, nawet trzmieli!

Za granicą, myśl tę poprze tłum rodaków,

protestować nikt się nawet nie ośmieli.

Niezależnie, kto się dotąd wypowiadał,

kto, co zmienić chciał, by wszystko było lepsze,

to problemów z owadami nikt nie badał,

w żadnej mowie nikt nie krzyknął choćby: SZERSZEŃ!

A ten problem wciąż narasta w naszym kraju.

Wejdźcie, proszę, w pierwsze lepsze, gęste krzaczki,

lub posiedźcie na kocyku, przy ruczaju,

zaraz, zewsząd was oblepią złe „robaczki”:

Końska mucha, leśny giez i pajęczaki,

czyli kleszcze i krzyżaki, bączek szary,

pchły, ćmy nocne, tarantule i pluskwiaki,

dzikie osy, złe biedronki i KOMARY !!!

Siedzą w krzakach – BO, CO ZŁE, TO SZUKA CIENIA!

Czas najwyższy na państwowe wręcz działanie:

ZAGŁOSUJCIE, bo się nadal nic nie zmienia –

ZA GLOBALNYM TEGO KRAJU OPRYSKANIEM!!

JAK OGRANICZYĆ WSTRĘTNE ROZMNAŻANIE SIĘ OWADÓW ??

Jeden pomysł mam i to nie byle jaki,

rozwiązanie, sądzę – dla kraju wygodne:

Oprócz drzew, należy wyciąć wszystkie krzaki

i osuszyć przydomowe oczka wodne.

spacer w cieniu

Butla z wodą i laseczka,

trampki, wnuczka i maseczka,

jeszcze ten sweterek w serek,

siusiu, piesek…i spacerek.

Choć część życia już za nami, drepczemy do przodu,

choć stare, to szaleć chcemy, jak dawniej, za młodu,

więc suniemy, hop, tralala, laską wywijamy,

ale wolno i pomału, z trudem oddychamy.

I sapiemy odrobinę, klniemy ździebełeczko,

ech, zrzucamy maskę z twarzy o, wyszło słoneczko,

przystajemy na momencik, wznieśmy mordkę w górę,

wreszcie bać się nie musimy, że nam zniszczy skórę.

Już nie takie straszne dla nas promienie słoneczne,

dziś możemy być beztroskie, a nawet niegrzeczne.

Nie boimy się już deszczu, mrozu, ani wiatru…

coś do mnie mówiłaś, wnusiu? Idziesz do teatru?

Hamlet w masce, a Ofelia ? Zakwefiona będzie?

Widzę balet, tańczą w maskach spocone Łabędzie.

Nie wiem, miła, nie wiem, nie wiem, kiedy to się zmieni,

Słońce świeci, więc się pobaw, ze mną, w TEATR CIENI.

Odstawiła babcia laskę, ściągnęła maseczkę,

i bawiła się „w teatrzyk”przez krótką chwileczkę.

Rozejrzała się dookoła, usłyszała dzwonki –

Wnusiu! – krzyczy – Tam, na dachu śpiewają skowronki !

Rymki – nierymki zielone 3

AKACJA ? NIE.

TO ROBINIA – rodzina, ha, bobowatych (strączki?)

Poza miastami, spotykamy ją na każdym kroku. Inwazyjna bestia, trudno jej się pozbyć. Z każdego kawałka pozostawionego w ziemi korzenia wyrasta mnóstwo nowych, zapalczywych akacjątek ( ja też używam tej niepoprawnej nazwy). Tak przynajmniej dzieje się u mnie. Nie umiem jej wytrzebić. Co prawda, napary z suszonych kwiatów mają różnorakie działanie lecznicze, a świeże kwiaty można żuć, lub smażyć w cieście naleśnikowym. Drewnem robinii barwiono kiedyś na żółto jedwabie. Czy teraz też? Nie wiem.

Akacja – to nie jest prawdziwa akacja.

Nie jest to moja wiedza, wymysł, czy opinia,

Słyszę chór ogrodników: – Racja! Święta racja,

ta niby akacja, to nasza ROBINIA !

Kiedy kwitnę, a zaczynam w maju,

wszyscy chwalą mych kwiatów urodę,

pszczoły brzęcząc, nektar z nich zbierają,

a wy, później leczycie się miodem.

Teraz – w lecie, pszczołom już nie służę,

a wam…z liści..powróżę….powróżę…

KOCHA, LUBI, SZANUJE, MA W SERCU?

CZY ŻARTUJE NA ŚLUBNYM KOBIERCU?

LEPIEJ:

Lepiej ciągle żuć akacje,

niż znów przytyć w te wakacje.

WROTYCZ

Roślina polna i też (jak i rumianek) z rodziny astrowatych, rośnie gdzie popadnie. I fuj! Jestem w grupie tych, którzy zapachu wrotycza znieść nie mogą, (cierpko -gorzko – korzenno – chemiczny) a podobno należą do niej także różne mordercze owady np. komary, jak i pajęczaki wstrętne – chociażby kleszcze. I, jak gdzieś przeczytałam, ekstrakt z tej roślinki odstrasza te żyjątka. Mnie odstraszy na pewno. Ziele wyglądu nawet niczego sobie – liście ma, koszyczki kwiatowe żółciutkie, a postać smukłą i zgrabną, ale omijam go – ostatnie zbliżenie wykonałam kilka dni temu, bo było potrzebne w celu wykonania krótkiej sesji fotograficznej. Truje? Tak. Przydatny w produkcji leków? Tak. Więc niech sobie rośnie, a my nie musimy robić z niego bukietów.

Czy to prawda, że owady nie lubią wrotycza? Na 100% ? No…., ja tej pewności jednak nie mam. Widzicie to czarne, obłe, błyszczące? Przecież to nie oczko z pierścionka!?

Wiele razy, choć tych chwil już nie podliczę,

gdy wśród łąk, albo na ścieżce gdzieś nad rzeczką

próbowałam zaprzyjaźnić się z wrotyczem,

próba zawsze się kończyła mą ucieczką.

Pomalutku do wrotycza się zbliżałam,

nie chcąc straszyć go, stawiałam ciche kroczki,

obejrzałam go, dotknęłam, powąchałam….

i zwiewałam nie zerkając już na boczki.

Przeczuwałam – bo on wcześniej główką kręcił,

jak by wiedział o mnie wszystko już z oddali,

jak by wiedział, że ma coś, co mnie zniechęci

i że miłość między nami ” nie wypali”!

LEPIEJ:

Lepiej w ZOO czyścić klatki,

niż wąchać wrotycza kwiatki.

• Węch ostrzega przed niebezpieczeństwem.

• Węch odgrywa dużą rolę w odbiorze wrażeń smakowych. (wrotycza nie jem)

• Zapachy to silne bodźce wzmacniające zainteresowanie płcią przeciwną. (ale nie wrotycz!)

• Substancje zapachowe niosą człowiekowi wiele ważnych informacji, które wpływają na jego myślenie oraz zachowanie. Specjaliści od reklamy i marketingu, wykorzystują zapachy jako bodziec, który ma skłonić nas do zakupów. W kawiarniach rozpyla się woń czekolady, w supermarketach – świeżego pieczywa, a w kinach – popcornu.(ale nie wrotyczu!)

Poszczególne zapachy wpływają na emocje i mogą wywoływać określony nastrój. (uf, wrotycz też!)

To, jak pachniemy wpływa też na osoby w naszym otoczeniu. Dowiedziono, że wydzielane przez nas zapachy informują o stanach emocjonalnych. Pachniemy inaczej, gdy się boimy, inaczej, gdy odczuwamy smutek, a jeszcze inaczej, gdy jesteśmy szczęśliwi.
ALE WROTYCZ ŚMIERDZI ZAWSZE TAK SAMO i tyle.

BUDLEJA

Budleja, to szybko rosnący krzew ozdobny, pochodzący z rejonów wschodniej Azji, Ameryki Południowej i Afryki. Podczas obfitego kwitnienia końce jej pędów zwisają rozłożyście pod ciężarem kwiatów. Liście – jajowato-lancetowate, opadające jesienią. Mam jedną jedyną i to jej pierwszy sezon w moim towarzystwie. Byłam zdziwiona, że z krótko przyciętych wczesną wiosną pędów wyrosły nowe i to takie długaśne, a każdy był zaopatrzony w co najmniej jedną ukwiecona KIŚĆ. Budleja znana jest też pod nazwą MOTYLI KRZEW, bowiem jej kwiaty , prześlicznie pachnące (NIE JAK WROTYCZ!!) przywabiają motyle. To prawda, mam na to dowody. Reporter przy tym był.