Z okazji…Dnia Odpoczynku dla Zszarganych Nerwów –   28 październik

Kuzyn Janek, który chciał zamieszkać w Madrycie,

licząc na pełne słońce i pełnię miłości,

przez piękną Carmen zszargał nerwy oraz życie – 

w końcu wrócił do kraju i  ciągle się złości.

A Piotr, magister, w piątki tkwił przy telewizji.

Gdyby mu dobra żona nie odcięła fonii,

(i nie ważne, co było najczęściej na wizji)

z nerwów byłby już chyba w pełnej katatonii.

 Pewnej Ewie z Sępólna ktoś podłożył świnię,

 z kartką, że to łapówka od pana Leona.

 Zszargał jej wszystkie nerwy i jeszcze opinię,

 na dokładkę ta świnia była skądś skradziona.

Ktoś zobaczył sędziego z Łomży – bez małżonki,

jak opalał się z inną, w Leżajsku nad Sanem

i choć sędzia miał nerwy mocne jak postronki,

przez ten wyskok zostały wszystkie poszargane.

A sama, obudziwszy się kiedyś nad ranem

poczułam, (choć nie miałam ważnego powodu),

że mam dosyć, że dzisiaj, cholera, nie wstanę

i nerwy mną targały od tyłu do przodu.

Paskudne to uczucie – mieć zszargane nerwy,

lecz bez względu na ustrój, trendy, nakaz, modę

zalecam jedno lekarstwo ( stosować bez przerwy!) –

jak najczęściej na randki zapraszać przyrodę.