Taaaka Gmina…

Pozwoliłam sobie wykorzystać i przerobić śliczny wiersz Juliana Tuwima „Płacze Pani Słowikowa…” (mam nadzieję, że autor nie pogniewałby się na mnie.)

Smuci się Danka  –  wójtowa w domku koło stacji,

bo Wójt Zbigniew dawno temu miał być na kolacji.

Tak się godzin wyznaczonych zawsze pilnie trzyma,

a tu już po jedenastej, wójta jeszcze nie ma.

Wszystko stygnie: zupa z raków, pieczone łososie,

bigos, pyzy kartoflane i zraziki w sosie,

befsztyk ostro przyprawiony i mizeria słodka,

a na deser tiramisu i ciepła szarlotka.

– Może mu się coś zdarzyło, może go napadli,

urząd gminny znieważyli i wójta okradli?!

Ale z czego, z czterech biurek i godła na ścianie?

O, laboga, mam nadzieję, że nic się nie stanie.

                                                  

– Nie płacz, matuś – szepce cicho mały synek Bronek-

miało dotrzeć do powiatu tysiąc sto szczepionek,

na urzędzie dawno temu apel wywiesili,

żeby ludzie zamrażarki gminie pożyczyli.

Tata pewno siedzi w pracy i transport ochrania,

to są przecież najważniejsze wójtowe zadania. 

Nagle zjawia się wójt Zbyszek, pomrukuje, skacze.

Coś ty robił? Gdzie szczepionki? Ja już prawie płaczę!

Nic się nie martw – wójt jej na to – dali nam trzydzieści,

nadszedł mróz, to cały transport żem za oknem  zmieścił.

I nie pytaj co, kto zmienił i czyja to wina,

Jaki kraj – takie szczepienia i taka w nim GMINA.

Hej! Już TAAKICH  GMIN NIE MA – sprawdziłam!! Jest lepiej, jest lepiej, jest lepiej, jest jeszcze lepiej i wiadomo:

Lepszy nasz wójt pod Nidzicą,

niż król obcy za granicą.

PS: Miasto Stołeczne Warszawa. Czas pandemii. Podsłuchana rozmowa:                         

Pewna babcia gada z drugą:

– Tak, zaszczepią, już niedługo,

przyznam, że się cieszę wielce,

gdzie wpisali? Blisko, Siedlce.

 

– Och, kochana – druga stęka,

nam wypadła Ostrołęka,

(ale dobrze, że nie Wleń),

ja – już w środę, mąż za dzień.

Właśnie dzwoni do kolegi,

żeby spytać o noclegi,

kuzyn Jaś, też z tego roku,

ma się zgłosić w Białymstoku. 

A nie cieszy się troszeczkę,

że ma szansę na wycieczkę?

I mandatu mu nie wlepią,

jedzie przecież tam, gdzie szczepią.

A jak dobrze się odkazi,

nikt go niczym nie zarazi.

 

       WNIOSEK:

Bo, tak mówiąc między nami,

pech to byłby nad pechami,

gdyby wpadł w wirusa szpony

senior, który miał być zaszczepiony

i gnał z żoną, tłumiąc lęki

na zastrzyk do Ostrołęki.