Latofotki 3/2022
Po tym postoju w sławnych Mikołajkach późnym popołudniem docieramy do trzcinowiska na lewym skraju Śniardw. „Zapuszczam” wędkę, bo cenię sobie świeże, smażone okonki, ale wyławiam tylko tyle, ile zjemy (4). Z daleka przepływa „Fryderyk Chopin” – to nasz największy żaglowiec śródlądowy – bryg ( takie żaglowce były bardzo lubiane przez piratów). Rozwija żagle, a do nas dochodzi echo poważnej muzyki. To kilkugodzinne, romantyczne rejsy wycieczkowe z możliwością zjedzenia obiadu lub kolacji, ( z rybnym akcentem, oczywiście). Bryg mogą też wynajmować firmy na wszelkie, mniej lub bardziej nastrojowe uroczystości biznesowe, a ktoś brał tu też ślub.
A rankiem, wcale znowu nie takim wczesnym, wiatry popchały nas znów przez jezioro, ale już w innym kierunku. Weszliśmy na jezioro Seksty, a przez nie do kolejnego zakamarka tych wód – na jez.Kaczerajno, gdzie przycupneliśmy na cały kolejny. dzień.
Czy kogoś ciekawi jak się żywiliśmy ? Zawekowałam kilka prostych dań ( leczo, gulasz, kapusta z kiełbaską, kawałki kurczaka w curry, zupa wiśniowa) i trzeba było tylko dogotować ryż, albo ziemniaczki, albo makaron. Kuchenka na miejscu (spirytusowa, świetnie działa), potem kawka, a potem…zmywanie, niestety.
Powrót na początek Śniardw i w „grążelowej” zatoczce przeczekujemy kolejny dzień. Żółte kwiaty już przekwitły. Obok nas TRZECH PANÓW w trzech łódkach”, (ale bez psa). Ich chyba też przygnała tu zapowiedź deszczowej i burzliwej soboty. Na noc rozstawiamy podwieszony namiot.
W niedzielę, w tempie na jaki pozwala wiatr – wracamy. Nie płyniemy już na wprost do Mikołajek, tylko skręcamy w lewo na szlak jeziora Bełdany. Mijamy Wierzbę, miejsce z Ośrodkiem Pracy Twórczej PAN-u i z jedyną na Mazurach przeprawą promową ( łączy odległe od siebie o 360 metrów dwa brzegi jeziora, przeprawa trwa ok.10 minut).
Ostatnia noc, dobijamy do portu, zwijamy żagle, porządkujemy „Pigwę” i do cywilizacji docieramy w świetle innego już zachodzącego słońca.
rymki i nie tylko 
Czytałam tę książkę tak wiele lat temu, że nawet nie pamiętam czy pies miał jakieś imię
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Montmorency?
PolubieniePolubienie
Chopina na naszej Odrze kilka już razy spotkałam. Robi wrażenie. Wasz rejs też, naprawdę podziwiam taki sposób podróżowania. Nie jest on dla mnie (choroba morska), ale takie widoki to tylko z wody i choć tyle, że sobie u Ciebie pooglądam (i u Chmielewskiej kiedyś czytałam). Za to pomysły na obiady, dla mnie w lesie, podłapuję i do menu wakacyjnego wdrażam.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Bo takie potrawki wszędzie nieźle smakują i na wodzie, i na lądzie! Te rozległe wody dają poczucie przestrzeni, ogarnia mnie zawsze jakieś poczucie wolności i jedności ze światem natury. Może to brzmi górnolotnie, ale tak jest
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Powroty do cywilizacji z takiej od niej ucieczki, są chyba bardzo bolesne…😂😂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Nadmiar dziwnych dźwięków, bodźców, ruchliwość rzeczy i ludzi wokół, wrażenie gnającego w dziwnym zapamiętaniu kołowrotu, Gdzie? Po co? Jaki cel?
PolubieniePolubione przez 1 osoba