Z okazji…Światowego Dnia Budyniu – 31 Marzec

Nie wiadomo, kto i kiedy ustanowił Święto Budyniu, ale jest, a budynie najrozmaitsze zjawiały się na stołach już przed kilkoma wiekami.  Dziś propozycja  PUDDINGU z ryżu.

Otóż do garnuszka z 0,5 l mleka wrzucamy szczyptę soli, płaską łyżeczkę masła, l00g ryżu i gotujemy, gotujemy, gotujemy długo, na małym płomyczku i mieszamy często, bacząc, co by nie przywarło. Można gotować z laseczką wanilii, lubo z drzazgą cynamonu a  pod koniec  tego ubudyniania  dodać trochę brązowego cukru, ale po co? Bo jak wystygnie to i tak KONIECZNIE trzeba go skropić ulubionym sokiem, obłożyć musem z malin, dżemem z wiśni czyli tym, co kto lubi. Takie puddingi i podobne, ale z  kaszki mannej  kojarzą mi się z jakimiś wyjazdami na kolonie. (?) oraz z:

1. Niech Wam z nieba spada manna,

    mimo, że jest kwarantanna.

2. O randce dziś marzy Hanna?

    Nie ma mowy. Kwarantanna.

Piszę do wnuczki : Czy wiesz, Maryniu,

że dziś  ŚWIATOWY DZIEŃ DUDYNIU?

A wnuczka: Babciu coś chyba z tobą  źle,

bo znów zamieniasz BE na DE!

Czyżby wróciła i znów cię trafia

ta twoja dawna, słynna dysgrafia?

Patrzę, fakt. Nie wiem. Czy ktoś z was jarzy,

dlaczego budyń TAK mi się kojarzy,

a do DUDYNIU  nie czuję atencji?

Z powodu smaku, czy konsystencji?

Jakaż przypadłość mi doskwiera,

że myli mi się w tym słowie litera

i chyba jedynie jakiś czort to wie,

czemu mi się wciąż zamienia to BE na DE.

PS : Po pierwsze,  dysgrafik myli d i b (właśnie tak pisane) – z powodu tych brzuszków z różnej strony.

Po drugie, jeśli się babci myli LITERA, to w WYRAZIE, czyli w w formie zapisanej. W SŁOWIE mylą się głoski. Coś z tą babunią faktycznie, niedobrze.