„Pamniątka” z Zakopanego

Ileś tam lat temu byłam na kilku letnich koloniach i obozach. Jakieś wrażenia, zapachy, niewyraźne scenki i skrawki wspomnień tkwią do dziś.

Zapisał mi się na przykład  w pamięci pobyt we wsi  Przybyszewo. Zbieraliśmy tam stonkę z liści ziemniaczanych. Widzę  rząd okopanych już  roślin i brnące wzdłuż niego w pełnym słońcu dzieciaki z butelkami i słoiczkami. Z tego samego pobytu pozostał mi smak jędrnych, zimnych, przekrojonych wzdłuż świeżych ogórków  posmarowanych miodem. Dobre były, chociaż miód był sztuczny.

Zakopane. Na tablicy ogłoszeń zawieszono apel mniej, więcej takiej treści:  Zamiast wydać wszystko na słodycze kupcie jakąś pamiątkę dla rodziców z naszego pięknego Zakopanego.

APEL POWTARZAM ( HA!!)

Miła koleżanko, szanowny kolego!

jeśli jesteś na obozie lub kolonii,

kup pamiątkę z Rabki, czy z Zakopanego,

coś dla mamy, coś dla taty – nie zapomnij!

                                                       

Może pudło z wyrżniętym ręcznie Góralem, 

lub ciosaną, piękną rzeźbę  pana grzyba, 

sznurowadło – a  na nim drewniane korale –

mama bardzo się ucieszy! (No…chyba??!!)

Kusi ceną malutki, zaspany  łabądek,

dzwon, który w domu porę obiadu wybije?

Igielnik, który zrobi  w igiełkach porządek?

Kupić? A czyja mama nadal ręcznie  szyje?

 

Z małym bólem serca, ale i z pewną dziwną wewnętrzną satysfakcją odmawialiśmy sobie kolejnego loda na patyku, butelki różowej oranżady, dropsów w okrągłych tutkach i drożdżówek z budyniem na wierzchu  i naprawdę wracaliśmy do domu z przeróżnymi fidrygałkami. Niektóre, jak widzicie, zostały na półkach do dziś.

CZY I CO PRZYWOZI SIĘ  RODZICOM WRACAJĄC Z KOLONII W DZISIEJSZYCH CZASACH? KTOŚ COŚ WIE?

Uwaga! Uwaga! Uwaga! Uwaga:

To dla taty! Mocna, solidna CIUPAGA.