Lubię limeryki. Rytmiczne, zabawne i zwariowane. Jeśli też lubicie tak bawić się słowami, a piszecie tylko w głowie lub na kartkach – przyślijcie. Chętnie zamieszczę je na tej stronie jako wpisy GOŚCI.
Pewien radny z Łodzi – Bałuty 
całe życie chodził na skróty.
Gdy go ludzie pytali,
czy stopy nie rozwali,
szeptał, że ma NIEMIECKIE buty.
We wsi Grabki – babunia Iwona
pracowała w polu jak szalona.
Zawsze siała marchewki
dla dziadka, co był krewki
i wciąż wrzeszczał, że chce winogrona.
Pewien sędzia – nie wiadomo jaki,
na współbliźnich lubi zbierać haki.
Nie wyjdzie to mu na zdrowie,
jak tylko bliźni się dowie,
sędzia będzie musiał zwiewać w krzaki.
Jest się z czego pośmiać
PolubieniePolubienie
A może i pochichotać po prostu?!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Może i być pochichotać😆👍
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Pewien Jacek i Krysia, nie z Bali,
ciągle gdzieś w świat z kimś odpływali,
To było w Przymuszewie,
w jakimś super zalewie,
Wcale się do tego nie przymuszali!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Brawo, brawo! Coraz więcej Polaków limerykuje, co mnie osobiście bardzo cieszy. Święto Limeryka uczciłem takim ku czci pomysłodawcy:
Siedział Lear Edzio na palmie kokosa
zajadał kaszę z japońskiego prosa.
Kiedy wredna jagła
do nosa mu wpadła,
to kotem Fossem obtarł sobie nosa!
Kot to zwierzę autentyczne.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Optymista z Chełma, co zna Leara
dosyć sprawnie w rymach sobie „gmyra.”
Gdy raz, będąc szalony
napisał coś dla żony.
żona zwiała mu na tydzień z wyra
PolubieniePolubienie