Tak było od 1-go do 5-go stycznia, ale dziś chyba znów się zaczyna kształtować coś na kształt ZIMY? – więc musiałam dopisać to zdanie.
Wyszłam. Zerkam, Patrzę w górę,
a tam zwisa niebo bure.
Gdzie ta zima? Gdzie ten mróz?
Z kołder strzepnąć muszę kurz,
wynieść je gdzieś na pobocze,
by zamrozić złe roztocze,
zamordować, wziąć pod nóż!!
Bo nas pożrą, no i już!
Gdzie ten śnieg, gdzie ten śnieg?
Gdzie zajęczy w śniegach ścieg?
Oj, chyba popełnię gafę,
i polecę ździebko Staffem:
ON:
„O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno…
Jęk szklany… płacz szklany… a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny…
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny..(Leopold Staff „Deszcz Jesienny”)
a ja dalej:
W żaluzje walnęło i bębni bez przerwy
i myśl rozkojarza, basem szarpie nerwy,
przycicha…i wraca, echem warczy w głowie,
zabrzęczy, zapluszcze…pytam: Kto? Nie powie.
Nie jesień, nie zima, jakaż jest to pora?
Przyszła do nas jakaś klimatyczna zmora?
Bluzgnęło jękliwie po szybie, balkonie
i spłukało gniazdo sroce w drzew koronie.
Dusza mi paruje, mrowią mokre ręce,
tętno rwie arterie w bezmiernej udręce,
Nie śnieży, nie mrozi, a po prostu moczy.
W tym sezonie nie wymrożę cholernych roztoczy!
rymki i nie tylko 
Raczej katar, niż mrozek, u mnie leje kolejny dzień, kałuże do pół osi, bryczka by zatonęła, może w ponton czas zainwestować, a sanie od sanny i janosików, co porwali panny prosto od Kmicica na złom jaki oddać lub inny WOŚP?
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Dobre pomysły, można by i kajaczek jakiś nabyć., W razie zmian i on ,i ponton z górki po śniegu też zjadą. Dwa w jednym!
PolubieniePolubienie
Z prawdziwymi zimami i w ogóle porządnymi porami roku to możemy się już powoli żegnać, niestety. Ja jestem już tak stara, że pamiętam zimę stulecia i wąwozy w śniegu na ulicach, ale to se ne vrati. I tylko z pozoru wygląda to na razie niewinnie…
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Och, moje prawdziwe zimy też są wspomnieniami, a jestem w takim wieku, że wspominam, jak w zimę stulecia, opancerzona w buty narciarskie ( inne były „za słabe”) łopatami wyrąbywałyśmy sobie z sąsiadką drogę , bo zejścia ze schodów klatki ( Ursynów) nie było widać., Ech, nie wspomnę o drodze do baraku spożywczego! Tak, takie zimy już chyba tu się nie zdarzą.
PolubieniePolubienie