UPAŁ

I znów upał, proszę państwa TAKI,

że chowają się w dziurkach jaszczurki,

omdlewają pod drzewami  ptaki,

w dziuplach siedzą przegrzane wiewiórki.

Na polanach skrzypią głośno świerki,

przerażony wrzos na słońcu trzeszczy.

Las się boi najmniejszej iskierki

i usycha z tęsknoty do deszczy.

Gdzieś daleko stapia się lodowiec,

Smętne rzeki obnażają swoje dno.

A dlaczego tak się dzieje? Ty mi powiedz!

Kto jest temu winien? – pytam – KTO?

Zanim pójdę toczyć większe boje

wśród  walk różnych, dłuższych, czy też krótkich –

dziś po prostu spragnionych napoję.

Choćby tylko tych kilku malutkich.

 O, już gołąb moczy swoje pióra,

a w kolejce czeka banda sójek

i choć znana jest sójcza  natura,

unikają dziś wrzasków i bójek.

Bo nawet złe sójki – w letniej kąpieli,

potrafią zapomnieć o tym, co je dzieli.